Basen sahnenin ortasında yalnız kalırsın farkında dilsindir ama orda sadece sen varsındır… Ne seni dinneyen bir kişi nede izleyen..sadece sen varsındır…ve yinede sen çalarsın azından, içinden dökülen tüm akorları tüm kelimeleri…kendini dinlersin bi an kimsenin ulaşamayacağı bir yerdesindir..ve sadece sen varsındır.içinden geçenleri,düşüncelerini annayacak kimse yoktur.bi an kendinle cebelleşirsin,kendini yersin,kendini yok edersin,çığlıklar atarsın ama ııı seni dinneyen yoktur farkına varmadan çalmaya devam edersin sonsuzluğa ulaşıcakmış gb bi ümit bi his olur içinde ama annıyamassın aslında faydası yoktur bilemessin,ve başaramassında oraya ulaşmayı ne kadar çabalasanda hepsinin boş olduğun farkına varırsın zamanla…ve solo çalmaya başlarsın ve o derinden kulaklarına kadar işliyen ses seni ifade eder.aslında o sesle ne kadar çok ortak yönün vardır farkına varırsın..o ses sadece seni etkiler ve sadece sana dokunur..ya sen sen kime işlersin sen kime dokunursun?tabiî ki kendinden başka hiç kimseye…o an aklından tüm gelmişin,geçmişin geçer düşüncelerin sana bi çıkış kapısı bulamas ve annarsınki sadece kocaman bi hiçsindir…içini sarar ve kıpırdıyamassın…sen sadece bi hiçsindir..ve bi andaa tüm yaptıklarının farkına varırsın,tekrar bakarsın önüne ve yine farkına varırsın seni izleyen kimsenin olmadığını ancak bu sefer aklın başındadır..umursamazsın ve vazgeçmeye çalışırsın,çabalarsın fakat bunuda başaramıcanın farkına varırsın ve her şeye bıraktığın yerden devam edersin….bu işte öle bişey……..!!!